Έλεγχος καταχρηστικότητας των ΓΟΣ
Other
Με αφορμή την απόφαση Mohamed Aziz (C-415/11) του ΔΕΕ η παρέμβαση εστιάζει σε μια λιγότερο ευδιάκριτη συμβολή της πολιτικής δικονομίας στην προστασία του καταναλωτή, πέραν των ρυθμίσεων του ν. 2251/1994 για την συλλογική και την ατομική δικαστική προστασία. Διατυπώνεται η θέση ότι το δικονομικό δίκαιο, παρέχοντας πρόσθετες δυνατότητες άμυνας στον καταναλωτή, μπορεί να αμβλύνει καταστάσεις σημαντικής επιβάρυνσής του και να «αποδυναμώσει» στην πράξη ορισμένους γενικούς όρους συναλλαγών, οι οποίοι διαφορετικά θα ήταν τουλάχιστον ύποπτοι για καταχρηστικότητα. Κατ’ αποτέλεσμα, η όποια ανισορροπία προκαλείται από τους ανωτέρω γενικούς όρους μπορεί εν τέλει να θεωρηθεί ως μη «σημαντική» και συνεπώς να αποτρέψει μια κρίση περί ακυρότητάς τους. Αναδεικνύεται έτσι η αλληλεπίδραση αστικού δικαίου και πολιτικής δικονομίας στο παράδειγμα της εξειδίκευσης της γενικής ρήτρας καταχρηστικότητας.
