Η διεθνής απαγωγή παιδιών κατά τη Σύμβασή της Χάγης του 1980

Δημοσθένους, Μαρία (2016)

This thesis will deal with the international abduction of children by one parent. This issue constitutes a rapidly growing phenomenon which affects thousands of children and parents round the world. The 1980 Hague Convention attempts to provide a solution to this problem. This Convention ensures the immediate return of children who have been abducted by one of the parents to the country of their habitual residence, as well as the protection of the rights of access between parent and child. In the first chapter of this paper, we will make an introduction to the 1980 Hague Convention. Basic provisions of the Convention will be analyzed, such as international abduction, the parties involved and wrongful removal and retention, so as to understand the implementation field of the Convention. In the next chapter, we will look at the main and more complicated provisions of the Convention into more detail; those of habitual residence, child interest and exceptions to child return. This chapter will analytically explain the terms, their meaning and characteristics, in order to reach a more round understanding. In the final chapter, we will refer to mediation as an alternative means of tackling with an inter-border family abduction. Furthermore, we will briefly explain the use of mediation as a preventive means of international abductions, as well as the role that the child can play in the procedure. What is more, we will look at the pros and cons of mediation, in comparison with the procedure followed based on the Convention.

Thesis

Η παρούσα πτυχιακή εργασία έχει ως αντικείμενό της τη διεθνή απαγωγή παιδιών από τον ένα γονέα. Το ζήτημα αυτό αποτελεί ένα συνεχώς αυξανόμενο πρόβλημα και αφορά χιλιάδες παιδιά και γονείς ανά τον κόσμο. Λύση στο πρόβλημα αυτό προσπαθεί να δώσει η Σύμβαση της Χάγης του 1980. Η σύμβαση αυτή διασφαλίζει την άμεση επιστροφή παιδιών που έχουν απαχθεί (συνήθως) από τον έναν γονέα τους στο κράτος της συνήθους διαμονής τους, καθώς και την προστασία των δικαιωμάτων επικοινωνίας του γονέα με το παιδί. Στο πρώτο κεφάλαιο του πονήματος αυτού γίνεται μία εισαγωγή στη Σύμβαση της Χάγης του 1980. Αναλύονται βασικές έννοιες της σύμβασης όπως η διεθνής απαγωγή, ο σκοπός της, τα εμπλεκόμενα πρόσωπα και η παράνομη μετακίνηση και κατακράτηση, ώστε να γίνει κατανοητό το πεδίο εφαρμογής της. Στο επόμενο κεφάλαιο γίνεται μία βαθύτερη έρευνα σχετικά με τις κυριότερες και πιο πολύπλοκες έννοιες της σύμβασης, αυτές της συνήθους διαμονής, του συμφέροντος του παιδιού και των εξαιρέσεων στην επιστροφή του. Το τμήμα αυτό ασχολείται με την αναλυτική επεξήγηση των όρων, τις σημασίες και τα χαρακτηριστικά τους, ώστε να υπάρξει μία σφαιρική κατανόησή τους. Στο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στη διαμεσολάβηση ως εναλλακτικός τρόπος αντιμετώπισης μίας διασυνοριακής οικογενειακής διαφοράς απαγωγής, εξηγείται εν συντομία η χρήση της ως μέσο πρόληψης των διεθνών απαγωγών αλλά και ο ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει το παιδί στη διαδικασία. Επιπλέον, αναλύονται τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που έχει η διαμεσολάβηση σε σύγκριση με τη διαδικασία που ακολουθείται δυνάμει της σύμβασης.