| dc.description.abstract | Το ανθρώπινο δυναμικό αποτελεί σήμερα ένα πολύτιμο πόρο στη διάθεση κάθε εταιρείας
προκειμένου αυτή να εκμεταλλευτεί αποτελεσματικά και κατάλληλα τις γνώσεις, δεξιότητες,
εμπειρίες των εργαζομένων με σκοπό την προώθηση της ευημερίας της (Κυριαζόπουλος &
Ζαΐρης, 2000/ Ali, 2013). Με την πάροδο των ετών, διαπιστώνεται ότι η επιτυχής πορεία μιας
επιχείρησης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αποδοτική απασχόληση των ανθρώπων που
την στελεχώνουν. Αυτό γιατί όταν κάθε μέλος του προσωπικού αισθάνεται ικανοποιημένο από
το αντικείμενο εργασίας του αλλά και από τις συνθήκες που επικρατούν στο εργασιακό
περιβάλλον, τότε θα είναι πρόθυμο και θα υποκινείται να εργαστεί προς το συμφέρον τόσο του
ιδίου όσο και της ίδιας της επιχείρησης (Μπουραντάς & Παπαλεξανδρή, 2016).
Η εργασία αυτή έχει ως σκοπό την διερεύνηση της σχέσης που υπάρχει μεταξύ της
συμπεριφοράς που υιοθετούν οι προϊστάμενοι, ως άτομα που ηγούνται μιας ομάδας
εργαζομένων, και της ικανοποίησης που αισθάνονται οι υφιστάμενοί τους. Ειδικότερα, στο
πλαίσιο διερεύνησης της προαναφερθείσας σχέσης, στόχος της εργασίας είναι να παρουσιάσει
με κριτική ανάλυση τις όποιες απόψεις έχουν διαχρονικά καταγραφεί στην ακαδημαϊκή
κοινότητα σχετικά με το ζήτημα αυτό και κατά δεύτερον, να διερευνήσει μέσω εκπόνησης
πρωτογενούς ποιοτικής μελέτης τις απόψεις που διαμορφώνουν εργαζόμενοι ελληνικών
επιχειρήσεων σχετικά με το ρόλο του προϊσταμένου τους στην παρακίνηση τους και εντέλει τη
συμβολή του στην τόνωση της παραγωγικότητάς τους. | en_UK |
