Εργασιακή Ικανοποίηση, Επαγγελματική Εξουθένωση και τηλεργασία σε εργαζόμενους τηλεφωνικών κέντρων
ENGLISH ABSTRACT: This thesis aims to investigate job satisfaction, occupational burnout and telecommuting in call representatives (call agents) employed in call centers. Using a questionnaire that included demographic informations, as well as Spector's job satisfaction (JSS) and Maslach's occupational burnout (MBI) measurement tools, data were collected from 103 workers in this occupation. Then, with the use of EXCEL and SPSS, the answers were analyzed and presented. The majority of the participants sample presented moderate levels of job satisfaction, having feelings of ambivalence, as well as high levels of burnout for all three examined dimensions (emotional exhaustion, depersonalization and lack of personal achievements). Moreover, negative correlations between job satisfaction and the dimensions of emotional exhaustion and depersonalization were found, as well as positive correlations between emotional exhaustion and depersonalization, but also between the lack of personal achievements and satisfaction. The sample did not appear to show any statistically significant difference between those who are employed exclusively in organizational structures and those who telecommute either exclusively or in a hybrid way, in relation to job satisfaction and burnout, with further study deemed necessary.
Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο τη διερεύνηση της εργασιακής ικανοποίησης, της επαγγελματικής εξουθένωσης και της τηλεργασίας, σε τηλεφωνικούς εκπροσώπους, που απασχολούνται σε τηλεφωνικά κέντρα. Με τη χρήση ερωτηματολογίου που συμπεριελάμβανε δημογραφικά στοιχεία, όπως και τα εργαλεία μέτρησης των επιπέδων της εργασιακής ικανοποίησης (JSS) του Spector και της επαγελματικής εξουθένωσης (MBI) της Maslach, συλλέχθηκαν δεδομένα από 103 εργαζόμενους του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Έπειτα, με την χρήση EXCEL και SPSS έγινε ανάλυση και παρουσίαση των απαντήσεων. Η πλειοψηφία του δείγματος των συμμετεχόντων παρουσίασε μέτρια επίπεδα εργασιακής ικανοποίησης, με το μεγαλύτερο ποσοστό να έχει αισθήματα αμφιθυμίας, όπως επίσης υψηλά επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης και για τις τρεις εξεταζόμενες διαστάσεις (συναισθηματική εξάντληση, αποπροσωποίηση και έλλειψη προσωπικών επιτευγμάτων). Έπειτα, προέκυψαν αρνητικές συσχετίσεις ανάμεσα στην εργασιακή ικανοποίηση και τις διαστάσεις της συναισθηματικής εξάντλησης και της αποπροσωποποίησης, όπως και θετικές συσχετίσεις ανάμεσα στη συναισθηματική εξάντληση και την αποπροσωποποίηση, αλλά και ανάμεσα στην έλλειψη προσωπικών επιτευγμάτων και την ικανοποίηση. Το δείγμα δεν φάνηκε να παρουσιάζει καμία στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ εκείνων που απασχολούνται αποκλειστικά στις δομές των οργανισμών και εκείνων που τηλεργάζονται είτε αποκλειστικά, είτε με υβριδική μορφή σε σχέση με την εργασιακή ικανοποίηση και την επαγγελματική εξουθένωση, με την περαιτέρω μελέτη να κρίνεται αναγκαία.