Η Επίδραση της Συμβουλευτικής στην Ανάπτυξη του Ανθρώπινου Δυναμικού των Δημόσιων Οργανισμών
ENGLISH ABSTRACT The purpose of this qualitative study is to explore the views and perceptions of employees in public sector organizations regarding the role of counseling in human resource development, with a particular emphasis on motivation, employee satisfaction, and organizational reform. Specifically, the study aims to examine the strategies employed by workplace counselors, as well as the effectiveness of counseling techniques such as mentoring and coaching, from the perspective of public servants. The methodology is based on qualitative research using inductive thematic analysis, with data collected through semi structured interviews. Participants included employees from various hierarchical levels within public organizations who had taken part in counseling programs. The analysis identified five main themes: structural and organizational barriers, adaptability and integration, professional empowerment, collaboration and internal networking, and the development of leadership and strategic orientation. The findings highlight the significance of participatory and flexible counseling, which enhances employee autonomy, trust, and collective functioning. However, the interviews also revealed several obstacles and challenges, such as bureaucratic rigidity and the absence of monitoring mechanisms, which undermine the sustainability of such interventions. Ultimately, the study suggests the need for complementary policies, such as ongoing training and professional development, provided they are embedded in long-term planning, institutional support, and a culture of learning
Thesis
Σκοπός της παρούσας ποιοτικής μελέτης είναι να διερευνηθούν οι απόψεις και οι αντιλήψεις των εργαζομένων σε δημόσιους οργανισμούς, σχετικά με το ρόλο που επιτελεί η συμβουλευτική στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού με ιδιαίτερη έμφαση στην παρακίνηση, την ικανοποίηση των εργαζομένων και την οργανωσιακή μεταρρύθμιση. Στόχος στην ουσία είναι να εξεταστούν οι στρατηγικές που χρησιμοποιούνται από τους εργασιακούς συμβούλους για την υποστήριξη των υπαλλήλων, καθώς και η αποτελεσματικότητα των τεχνικών της συμβουλευτικής όπως το mentoring και το coaching, υπό την οπτική των δημοσίων υπαλλήλων. Η μεθοδολογία βασίστηκε σε ποιοτική έρευνα επαγωγικής θεματικής ανάλυσης, με τη συλλογή δεδομένων μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων. Οι συμμετέχοντες ήταν εργαζόμενοι διαφορετικών ιεραρχικών επιπέδων σε δημόσιους οργανισμούς, οι οποίοι συμμετείχαν σε συμβουλευτικά προγράμματα. Η ανάλυση ανέδειξε πέντε βασικές θεματικές: δομικά και οργανωτικά εμπόδια, προσαρμοστικότητα και ενσωμάτωση, επαγγελματική ενδυνάμωση, συνεργασία και εσωτερική δικτύωση, καθώς και ανάπτυξη ηγεσίας και στρατηγικού προσανατολισμού. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της συμμετοχικής και ευέλικτης συμβουλευτικής, η οποία ενισχύει την αυτονομία, την εμπιστοσύνη και τη συλλογική λειτουργία των εργαζομένων. Ωστόσο, αναφέρονται συμπληρωματικά αρκετά εμπόδια και προκλήσεις από το δείγμα των συνεντευξιαζόμενων, όπως οι διοικητικές αγκυλώσεις και η απουσία μηχανισμών παρακολούθησης, που υπονομεύουν τη βιωσιμότητα τέτοιων παρεμβάσεων. Τελικά διαφαίνεται ότι είναι σημαντικό να εφαρμοστούν διάφορες επιπρόσθετες πολιτικές, όπως είναι η επιμόρφωση και η κατάρτιση, υπό την προϋπόθεση να υπάρξει μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, θεσμική στήριξη και κουλτούρα μάθησης.