Η προτεραιότητα εφαρμογής του κοινοτικού έναντι του συντάγματος, η εναρμονισμένη με το κοινοτικό ερμηνεία του και η τεχνική της αναλογικότητας: ως προνομιακές δικανικές τεχνικές λελογισμένης και μετρημένης κρίσης και έλλογης συνδιαλλαγής ΔΕΚ και ΣτΕ (με αφορμή το τέλος του «Βασικού Μετόχου»)

Abstract

Θεωρώ την υπόθεση του «βασικού μετόχου» σημαντική, αντιπροσωπευτική περίπτωση «hard case», που φωτίζει και παράλληλα αποκαλύπτει, πολλές και κρίσιμες πτυχές του πολιτειακού μας βίου και όχι μόνον της νομολογίας μας, όπως νομίζεται. Αφορά ζητήματα που συνδέονται με την αναθεωρητική διαδικασία και τα σιωπηρά όρια της συνταγματικής αναθεώρησης, των σχέσεων συντάγματος και ευρωπαϊκού δικαίου, του δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων και των σχέσεών του με τον δικαστικό έλεγχο της συμβατότητάς τους με το κοινοτικό δίκαιο και τελικά της σημασίας που έχει και της λειτουργίας που επιτελεί η δικανική τεχνική της αναλογικότητας στους δύο προηγούμενους δικαστικούς ελέγχους. Θα θιγούν άρα τέσσερις, συνολικά, κρίσιμες θεματικέςσυνταγματικού, ευρωπαϊκού και συνταγματικής δικαιοσύνης, που διαπλέκονται μεταξύ τους.