Τεχνικές παρακίνησης των στελεχών των ένοπλων δυνάμεων του στρατού ξηράς και σύνδεση εργασιακής ικανοποίησης με ανταμοιβές

Abstract

Στην παρούσα εργασία μελετάται το ζήτημα της εργασιακής ικανοποίησης στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων του στρατού Ξηράς και διερευνώνται οι τρόποι παρακίνησης του ελληνικού στρατού, όπως επίσης και πραγματοποιείται σύνδεση του συστήματος ανταμοιβών με την εργασιακή ικανοποίηση. Στόχος της εργασίας ήταν να προσδιοριστούν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των ατόμων που υπηρετούν στον ελληνικό στρατό, να εντοπιστούν τα επίπεδα εργασιακής ικανοποίησης που αισθάνονται τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, και να πραγματοποιηθούν συσχετίσεις τόσο μεταξύ των δημογραφικών μεταβλητών με τους παράγοντες εργασιακής ικανοποίησης, όσο και μεταξύ των παραγόντων ικανοποίησης μεταξύ τους. Ως ερευνητικό εργαλείο χρησιμοποιήθηκε ένα ερωτηματολόγιο 42 ερωτήσεων που χορηγήθηκε διαδικτυακά σε δείγμα 201 στρατιωτικών. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν μέσω της στατιστικής ανάλυσης κατέδειξαν ότι η πλειοψηφία των υπηρετούντων είναι άντρες, με χαμηλά επίπεδα αίσθησης ικανοποίησης σχετικά με το μισθό και την πιθανότητα προαγωγής, και υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης σε σχέση με τις εργασιακές σχέσεις μεταξύ των συναδέλφων και τις συνθήκες στο περιβάλλον εργασίας. Το γενικότερο επίπεδο ικανοποίησης που εντοπίστηκε στο σύνολο των συμμετεχόντων ήταν μέτριο. Οι γυναίκες αντιθέτως αισθάνονταν περισσότερη εργασιακή ικανοποίηση σε σχέση με κριτήρια, όπως οι οικονομικές απολαβές και οι συναδελφικές σχέσεις και οι κοινωνικοί δεσμοί στο περιβάλλον εργασίας. Τα ευρήματα της έρευνας συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό με τα στοιχεία που μελετήθηκαν στη βιβλιογραφική ανασκόπηση. Καταλήγοντας, φαίνεται να μην υπάρχουν ισχυρά κίνητρα παρακίνησης για την εργασιακή ικανοποίηση στις Ένοπλες Δυνάμεις, και ενδεχομένως θα έπρεπε το σημαντικό αυτό ζήτημα να διερευνηθεί περαιτέρω.