Η Συνεργασία Σχολείου και Γονέων: Τρόποι Ενίσχυσης και Επιπτώσεις στην Ακαδημαϊκή Απόδοση των Μαθητών
ENGLISH ABSTRACT Parental involvement in the education of their children has been consistently linked to positive academic performance. Research findings indicate that children whose parents actively engage in their educational journey tend to achieve higher academic results compared to those whose parents participate less or not at all. Parental involvement not only influences academic progress but also contributes to students' socio-emotional development, enhancing their overall educational experience. The impact of parental participation on student performance has drawn attention from both the research community and educational policymakers. Strengthening the collaboration between schools and parents has become a key focus in modern educational policies, as it is recognized as a crucial factor in improving the learning process and creating a supportive environment for students. In this context, the present study aims to explore the collaboration between schools and parents, examining both ways to enhance this relationship and its effects on students' academic performance. The methodology employed is based on quantitative research, using a structured questionnaire addressed to both teachers and parents. Through the collected responses, the study captures the perspectives and experiences of these two groups regarding the level of collaboration, the challenges encountered, and possible improvements that could be implemented. The findings of the study reveal that although a certain level of cooperation exists between educators and parents, and there is a shared willingness to work together, there is still significant room for improvement. The main challenges identified include a lack of systematic communication, differing expectations between schools and parents, and the need for more active parental involvement in the educational process. Therefore, strengthening this collaboration is a crucial factor for enhancing students’ adaptation and progress, both academically and socio-emotionally
Thesis
Η συμμετοχή των γονέων στην εκπαίδευση των παιδιών τους έχει αποδειχθεί ότι συνδέεται σταθερά θετικά με τις ακαδημαϊκές επιδόσεις των μαθητών. Ερευνητικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι τα παιδιά των οποίων οι γονείς εμπλέκονται ενεργά στην εκπαιδευτική τους πορεία εμφανίζουν υψηλότερες επιδόσεις σε σύγκριση με εκείνα των οποίων οι γονείς δεν συμμετέχουν ή συμμετέχουν σε μικρότερο βαθμό. Η γονική εμπλοκή δεν επηρεάζει μόνο την ακαδημαϊκή πρόοδο αλλά συμβάλλει και στην κοινωνικο συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών, ενισχύοντας τη συνολική εκπαιδευτική τους εμπειρία. Ο αντίκτυπος της γονικής συμμετοχής στις επιδόσεις των μαθητών έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον τόσο της ερευνητικής κοινότητας όσο και των φορέων χάραξης εκπαιδευτικής πολιτικής. Η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ σχολείου και γονέων αποτελεί βασικό ζήτημα στις σύγχρονες εκπαιδευτικές πολιτικές, καθώς αναγνωρίζεται ως κρίσιμος παράγοντας για τη βελτίωση της μαθησιακής διαδικασίας και τη δημιουργία ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος για τους μαθητές. Σε αυτό το πλαίσιο, η παρούσα εργασία εστιάζει στη διερεύνηση της συνεργασίας σχολείου και γονέων, εξετάζοντας τόσο τους τρόπους ενίσχυσης αυτής της σχέσης όσο και τις επιπτώσεις της στην ακαδημαϊκή απόδοση των μαθητών. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται βασίζεται σε ποσοτική έρευνα, με τη χρήση δομημένου ερωτηματολογίου, το οποίο απευθύνεται τόσο σε εκπαιδευτικούς όσο και σε γονείς. Μέσω των απαντήσεων που συλλέχθηκαν, αποτυπώνονται οι απόψεις και οι εμπειρίες των δύο αυτών ομάδων σχετικά με το επίπεδο συνεργασίας που υπάρχει, τις προκλήσεις που αντιμετωπίζονται και τις πιθανές βελτιωτικές παρεμβάσεις που μπορούν να εφαρμοστούν. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι, παρά την ύπαρξη ενός επιπέδου συνεργασίας μεταξύ εκπαιδευτικών και γονέων και μιας θετικής πρόθεσης για κοινή δράση, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Οι προκλήσεις που προκύπτουν σχετίζονται κυρίως με την έλλειψη συστηματικής επικοινωνίας, τη διαφοροποίηση των προσδοκιών μεταξύ σχολείου και γονέων, καθώς και με την ανάγκη για πιο ενεργή συμμετοχή των γονέων στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ως εκ τούτου, η ενίσχυση αυτής της συνεργασίας αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την καλύτερη προσαρμογή και εξέλιξη των μαθητών, τόσο σε ακαδημαϊκό όσο και σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο.